دل نوشته های نازنین رزم آهنگ/
گاهی هنرومعماری...دمی دیگر ادبیات
۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۶, شنبه
تامل
من از جهان تو سخن می گویم
که چه بی شرمانه نت های مرا نوشت
و ثانیه هایم چه غریبانه
گوش به آوازش سپردند
صدای عطش لبی می آید
نگاه مردی در عمق نگاهم
نقطه تقاطعی است برای آغازعشق
و پشت بی شرمی نگاهش
دوست داشتن چه ناگهان می آید و می رود...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر