سلام به همه اونایی که زمانی این وبلاگ را می خواندند یا هنوز هم می خوانند...این پست یک مخاطب خاص دارد...در حقیقت کسی که بعد از دو سال با گذاشتن پیغامی موجب شد و مرا تشویق کرد..چیزی اینجا بنویسم و امید وارم این یادآوری اش را ادامه بدهد...کسی که یادگاری از گذشته هاست...
این روزها هر یادآوری از گذشته مرا تا سر حد جنون می کشاند...و فقط یک آرزو داررم کاش زمان به وقتی برمی گشت که با حسی خوب اینجا می نوشتم...
....منتظرم
این روزها هر یادآوری از گذشته مرا تا سر حد جنون می کشاند...و فقط یک آرزو داررم کاش زمان به وقتی برمی گشت که با حسی خوب اینجا می نوشتم...
....منتظرم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر